دنیا عجیب و بی در و پیکره

بپا که شصت پات تو چشمت نره

عروسکا عاشق پولت می شن

دولا بشی سوار کولت میشن

طالب عشق موندگاری عزیز

یه عمره بیخود سر کاری عزیز

تو صحبت و حرف و کلوم عاشقن

اینا فقط تا لب بوم عاشقن

جخ بزنه یه روزو پاش بیفته

این قدشم جون تو حرف مفته

تب کنی اینا که بهت ور می رن

هرکدوم از یه طرفی در می رن

الان عزیز جونی و نور چشمی

دو روز دیگه چه کشکی وچه پشمی؟

یخت نگیره باطلت میکنن

اینا که چسبیدن ولت می کنن

جون تو هیچی بارشون نیست عمو

وفا مفا تو کارشون نیست عمو

وقتی بیفتی تو چاله چوله

اینا میرن اتل متل توتوله

تا عسلی اینا برات زنبورن

به فوت میان به باد میرن این جورن

دوباره کار طنزمون به غم خورد

یه دفعه حالم از خودم به هم خورد

چه قدر آه و ناله مثل بیقا ؟

چه قدر بد نوشتن از رفیقا؟

گلایه مثل آدمای ابله

اونم به این تلخی و بیخودی . . . اه

بساط مون عین برنج شفته ست

یکی-دو روزه حالمون گرفته ست

یکی یه چیزی گفت و مام گرفتیم

رومون سیا حال شمام گرفتیم

جسارتا شعرم اگه غمین بود

به قول خواجه:خاطرم حزین بود

دعا کنین که حالمون خوب بشه

تا شعرمون یه ریزه مرغوب بشه. . .